Petra schrijft over haar dochtertje van 3 jaar
Ik kwam met Julia bij jou omdat ze zich op het kinderdagverblijf een beetje zorgen maakte. Ze speelde bijna niet meer, kletste niet met de andere kinderen en eigenlijk ook niet met de juffen. Thuis was Julia al zindelijk maar op het kinderdagverblijf verstijfde ze. Als ik afscheid van haar moest nemen dan huilde ze nog een hele tijd.
1 Bezoekje aan jou was voldoende om haar “blokkades” op te heffen. Ze is een ander kind geworden op het KDV. Ze is gewoon veranderd. Ze is gaan kletsen en gaan spelen met de andere kindjes. Het is ongelofelijk!
Twee jaar later schrijft ze: Met ons gaat het hartstikke goed, Julia doet het super op school. Heel leuk dat de juffen op haar rapport schreven dat ze zo enorm vooruit is gegaan. Ze geniet op school, praat duidelijke taal tegen de juffen en de kinderen. Ik glim van trots!!
Ben echt blij dat wij bij jou zijn geweest.
Ludy schrijft over haar zoontje Quint van 3
Quint 3 jaar was durfde hij die niet naar het toilet. We hadden echt alles geprobeerd; de huisarts, het ziekenhuis en alle huis-, tuin-, en keukenmiddeltjes die er maar te krijgen zijn! Niets hielp! Mijn laatste redmiddel was De Lichtbron. Nancy heeft wat met Quint gedaan en jawel hoor; hij durft naar het toilet te gaan en is niet meer bang voor de pijn! Het was geweldig en ik heb nooit meer medicijnen gebruikt!
en over:
Sill van 1 jaar
Sill was 1 jaar en durfde niet naar bed. Hij was bang om alleen gelaten te worden en werd iedere nacht werd hij wel 4 tot 5 keer wakker. Ik heb Nancy toen weer gebeld en gevraagd: kan je ook wat met dit probleem? En jawel hoor. Ze heeft Sill een paar keer behandeld en ze heeft mij een aantal visualatie technieken geleerd en verteld hoe ik Sill kan masseren. Hij gaat nu voortaan meteen lekker slapen zonder angst! Hij wordt ‘s nachts nog wel ooit wakker maar is niet meer in paniek en heeft geen verlatingsangst meer! Ook deze keer was ik weer blij dat ik Nancy benaderd heb!
Pauline (9 jaar, na derde sessie)
nansy
het gaat steets beeter met mij. eerst was ik nog zo bang en nu niet meer ik durf zelfs alleen booven te zijn . ik hat last van een verbeldege wolfen,en nu is het heelemaal weg!!!
het is fijn om bij haar te zijn, je kunt je hart daar laaten straalen.alls ik bij haar ben vint ik het fijnst het voeten batje…
veel groeten.
Marcus (11 jaar, na derde sessie)
ik mag vertellen wat ik ver van vond om bij nancy te zijn en ga daar graag op in… ik weet niet wat anderen vonden… maar ik vond het fijn… op het begin is het altijd spannend maar als je er eenmaal bent gaat het erg vlotjes… als je nog terug wil voor de zekerheid weet je vaak niet waar je voor terug komt, maar dat is niet zo. Als ze ergens over begint dan komt er toch wat waar je last van hebt, maar wist het eigenlijk niet!… maar als je er een paar keer bent geweest ben je weer helemaal helder… dit was het wel… (ondertusen gaat het met mij wel steeds beter).
Karin, moeder van Pien, over Pien van zes jaar
Het begon toen ze ongeveer net 4 jaar was geworden, ze ging spontaan van de een op de andere dag, in haar broek poepen, en dan niet zo maar echt flink! Toen begon de weg, naar huisarts, kwakzalvers, tot zelfs Bureau Jeugdzorg, geloof me in de 2 jaar die het ondertussen duurde, zijn we echt overal geweest… Tot een collega, me zei dat ik toch echt maar eens naar Nancy moest gaan, en tja waarom niet, we hadden al zoveel ondernomen zonder succes en dan kom je samen in een zeer neergaande spiraal. En zoals het spreekwoord al zegt: Baat het niet, dan schaad het niet! Dus wij naar Nancy toe, ik kan hier eigenlijk ook niet omschrijven wat ze in dat uurtje met Pien gedaan heeft……………… maar …………….. het hielp! En vrijwel meteen, ik denk dat ze die week erna nog 2 of 3 ongelukjes gehad heeft en verder niets meer! Ik weet niet hoe het komt, maar het heeft geholpen, en ik denk dat Nancy haar net die draai mee heeft gegeven die ze op dat moment nodig had (Pien is ondertussen ruim 6 en een half jaar) en daarvoor zijn we haar heel dankbaar. Dus als je denkt dat echt niks meer helpt: DE LICHTBRON. Gelukkig voor ons heeft Nancy ons kunnen helpen.
Een blije en tevreden moeder
Ons dochtertje heeft een hele moeilijke tijd gehad, ze was vaak bang, hoorde steeds een stem, vond veel dingen moeilijk en door haar prikkelgevoeligheid waren sommige dagelijkse dingen voor ons iedere dag weer een soort strijd omdat ze die vaak gewoon echt niet wilde. Omdat ik zelf al bij Nancy kwam en dit ook met haar besprak, vroeg Nancy of ik ervoor voelde om eens met onze dochter te komen. Bij mijn volgende afspraak kreeg ik alvast een steen mee voor mijn dochter die ze bij haar mocht dragen.
Voor de steen zocht mijn dochtertje zelf een doosje, waar ze hem bewaarde. Ze wilde graag een keer mee naar Nancy.
Toen ze daarna een week vakantie had was ze heel erg vrolijk en opgeruimd, opvallend voor ons. Haar vader vroeg: ‘Waarom ben je zo vrolijk?’. Toen zei ze: ‘Dat komt omdat ik nu pas begin te leven’.
Ze voelde dat ze nu anders was. Vrijer, vrolijker, ze kon het niet precies verwoorden maar het voelt nu pas goed denk ik. Ik moest wel even slikken toen ze dat zei, maar het was wel heel mooi omdat zo te horen van een kind van 7 jaar. Een week later vroeg ik er nog eens naar, ‘Hoe is het nu, hoe voel jij je nu?’. Ze zei: ‘Ik voel me nog steeds goed, ik begin nu aan mijn tweede leven, eerst had ik een leven dat niet zo fijn was en nu een leven dat fijn is’. Zo heeft het even doorgegaan.
Toen het weer iets minder goed met haar ging, zijn we weer terug naar Nancy gegaan (na ongeveer 6 weken), voor een tweede sessie. Ze vond het leuk en fijn om bij Nancy te zijn. Ze zei tegen haar broer: ‘Daar moet je ook een keer heen gaan dan krijg je ook een steen en die helpt jou ook’. Dat wilde hij ook wel. Hij wil ook graag een keer een afspraak maken.
Met onze dochter is het de hele zomervakantie goed gegaan, we hebben haar nog nooit zo los en vrolijk gezien. We stonden er versteld van wat ze nu uit haar eigen deed en op af stapte, ongelofelijk. We zijn heel blij dat we met haar naar Nancy zijn gegaan, dit heeft haar geholpen om er doorheen te komen.
Ze heeft haar steen nog steeds, maar niet meer elke dag nodig, het is geweldig wat dit met haar doet.
p.s. de steentjes die ik soms aan kinderen geef zijn Arkansas kristallen.
Laat hier onder zelf een recensie achter!